Aðrar útgáfur af skjalinu: PDF - Word Perfect. Ferill 15. máls.

Þskj. 15  —  15. mál.



Frumvarp til laga

um breytingu á lögum um hlutafélög og lögum um einkahlutafélög
(einföldun reglna við samruna og skiptingu).

(Lagt fyrir Alþingi á 137. löggjafarþingi 2009.)




I. KAFLI
Lög um hlutafélög, nr. 2/1995, með síðari breytingum.
1. gr.

    Við 122. gr. laganna bætist ný málsgrein, 5. mgr., sem orðast svo:
    Ef allir hluthafar í samrunafélögum samþykkja er þess ekki krafist að óháðir, sérfróðir matsmenn geri skýrslu um samrunaáætlunina, m.a. um endurgjald fyrir hluti, sbr. 1.–3. mgr. Þó skal endurskoðandi gefa yfirlýsingu um að hve miklu leyti samruninn kunni að rýra möguleika lánardrottna á fullnustu í hinum einstöku félögum.

2. gr.

    Eftirfarandi breytingar verða á 123. gr. laganna:
     a.      Við síðari málslið 1. mgr. bætist: eða yfirlýsingu endurskoðanda skv. 5. mgr. 122. gr.
     b.      Á eftir orðunum „Ef matsmenn telja í yfirlýsingu sinni skv. 4. mgr. 122. gr.“ í síðari málslið 2. mgr. kemur: eða endurskoðandi í yfirlýsingu sinni skv. 5. mgr. 122. gr.

3. gr.

    Eftirfarandi breytingar verða á 124. gr. laganna:
     a.      Í stað orðanna „eftir birtingu tilkynningar um móttöku samrunaáætlunarinnar skv. 123. gr. og yfirlýsingu matsmannanna skv. 4. mgr. 122. gr.“ í fyrri málslið 4. mgr. kemur: eftir birtingu tilkynningar um móttöku samrunaáætlunar skv. 123. gr., yfirlýsingar matsmanna skv. 4. mgr. 122. gr. eða yfirlýsingar endurskoðanda skv. 5. mgr. 122. gr.
     b.      5. tölul. 5. mgr. orðast svo: Skýrsla og yfirlýsing matsmanna skv. 1.–4. mgr. 122. gr. eða yfirlýsing endurskoðanda skv. 5. mgr. 122. gr.

4. gr.

    Á eftir orðunum „Ef matsmenn telja í yfirlýsingu sinni skv. 4. mgr. 122. gr.“ í 1. mgr. 126. gr. laganna kemur: eða endurskoðandi í yfirlýsingu sinni skv. 5. mgr. 122. gr.

5. gr.

    Við 3. mgr. 129. gr. laganna bætist: eða endurskoðandi yfirlýsingu skv. 5. mgr. 122. gr.

6. gr.

    Í stað tilvísunarinnar „1.–3. mgr. 122. gr.“ í 130. gr. laganna kemur: 1.–3. mgr. og 5. mgr. 122. gr.

7. gr.

    Í stað tilvísunarinnar „133. gr. a – 133. gr. f“ í 2. mgr. 133. gr. a í lögunum kemur: 133. gr. a – 133. gr. c og 133. gr. e – 133. gr. f.

8. gr.

    133. gr. d í lögunum fellur brott.

9. gr.

    Í stað tilvísunarinnar „133. gr. a – 133. gr. f“ í 4. mgr. 133. gr. g í lögunum kemur: 133. gr. a – 133. gr. c og 133. gr. e – 133. gr. f.

10. gr.

    Á eftir orðunum „yfirlýsingu matsmanna skv. 4. mgr. 122. gr.“ í 1. málsl. 1. mgr. 151. gr. laganna kemur: eða endurskoðanda skv. 5. mgr. 122. gr.

II. KAFLI
Lög um einkahlutafélög, nr. 138/1994, með síðari breytingum.
11. gr.

    Við 97. gr. laganna bætist ný málsgrein, 5. mgr., sem orðast svo:
    Ef allir hluthafar í samrunafélögum samþykkja er þess ekki krafist að gerð sé skýrsla um samrunaáætlunina, m.a. um endurgjald fyrir hluti, sbr. 1.–3. mgr. Þó skal gefa yfirlýsingu um að hve miklu leyti samruninn kunni að rýra möguleika lánardrottna á fullnustu í hinum einstöku félögum.

12. gr.

    Eftirfarandi breytingar verða á 98. gr. laganna:
     a.      Síðari málsliður 1. mgr. orðast svo: Einnig skal samtímis senda hlutafélagaskrá yfirlýsingu skv. 4. eða 5. mgr. 97. gr., sbr. 99. gr.
     b.      Síðari málsliður 2. mgr. orðast svo: Ef sá sem gefur yfirlýsingu skv. 4. eða 5. mgr. 97. gr. telur í yfirlýsingu sinni að samruninn kunni að rýra möguleika lánardrottna á fullnustu skulu í tilkynningu vera upplýsingar þar að lútandi og athygli lánardrottna vakin á rétti þeirra skv. 97. gr. og 101. gr.

13. gr.

    Eftirfarandi breytingar verða á 99. gr. laganna:
     a.      Í stað orðanna „yfirlýsingu endurskoðanda eða skoðunarmanns skv. 4. mgr. 97. gr.“ í fyrri málslið 4. mgr. kemur: yfirlýsingu endurskoðanda skv. 4. eða 5. mgr. 97. gr.
     b.      5. tölul. 5. mgr. orðast svo: skýrsla og yfirlýsing skv. 1.–4. mgr. 97. gr. eða yfirlýsing skv. 5. mgr. 97. gr.

14. gr.

    Í stað orðanna „Ef endurskoðandi eða skoðunarmaður telur í yfirlýsingu sinni skv. 4. mgr. 97. gr.“ í 1. mgr. 101. gr. laganna kemur: Ef sá sem gefur yfirlýsingu skv. 4. eða 5. mgr. 97. gr. telur í yfirlýsingu sinni.

15. gr.

    3. mgr. 104. gr. laganna orðast svo:
    Samin skal yfirlýsing í samræmi við 4. eða 5. mgr. 97. gr.

16. gr.

    Í stað tilvísunarinnar „1.–3. mgr. 97. gr.“ í 105. gr. laganna kemur: 97. gr.

17. gr.

    Í stað tilvísunarinnar „107. gr. b – 107. gr. g“ í 2. mgr. 107. gr. b og 4. mgr. 107. gr. h í lögunum kemur: 107. gr. b – 107. gr. d og 107. gr. f – 107. gr. g.

18. gr.

    107. gr. e í lögunum fellur brott.

19. gr.

    Með lögum þessum er innleidd tilskipun Evrópuþingsins og ráðsins 2007/63/EB frá 13. nóvember 2007 um breytingu á tilskipunum ráðsins 78/855/EBE og 82/891/EBE að því er varðar kröfu um skýrslu óháðs sérfræðings í tengslum við samruna eða skiptingu hlutafélaga.
    Ríkisstjórninni er heimilt að staðfesta fyrir Íslands hönd ákvörðun sameiginlegu EES- nefndarinnar nr. 58/2008 frá 25. apríl 2008 um breytingu á XXII. viðauka (Félagaréttur) við EES-samninginn frá 2. maí 1992.

20. gr.

    Lög þessi öðlast þegar gildi.


Athugasemdir við lagafrumvarp þetta.


    Frumvarp þetta, sem samið er í viðskiptaráðuneytinu og er endurflutt nú, felur í sér innleiðingu EES-reglna um einföldun ákvæða við samruna og skiptingu hlutafélaga, nánar tiltekið tilskipunar Evrópuþingsins og ráðsins 2007/63/EB frá 13. nóvember 2007 um breytingu á tilskipunum ráðsins 78/855/EB og 82/891/EB að því er varðar kröfu um skýrslu óháðs sérfræðings í tengslum við samruna eða skiptingu hlutafélaga. Tilskipunin var tekin upp í EES- samninginn með ákvörðun sameiginlegu EES-nefndarinnar nr. 58/2008 frá 25. apríl 2008 um breytingu á XXII. viðauka (Félagaréttur) við EES-samninginn frá 2. maí 1992.
    Tilskipunin tekur til hlutafélaga en gert er ráð fyrir samsvarandi breytingum til einföldunar í lögum um einkahlutafélög og í lögum um hlutafélög enda ákvæði um samruna og skiptingu svipuð í báðum lögunum. Breytingar má rekja til breytinga á 3. og 6. félagaréttartilskipuninni sem teknar hafa verið upp í EES-samninginn og leiddu á sínum tíma til breytinga á hlutafélagalöggjöf hér á landi. Breytingarnar á almennum ákvæðum um samruna og skiptingu leiða síðan til þess að gera þarf samtímis smávægilegar breytingar á ákvæðum framangreindra laga um millilandasamruna og millilandaskiptingu þar sem reglur eru einfaldari fyrir, sbr. lög nr. 54/2007, um breytingu á lögum um hlutafélög og lögum um einkahlutafélög (millilandasamruni og millilandaskipting).
    Ákvæðin eiga rætur sínar að rekja til áætlunar Evrópusambandsins um að draga úr stjórnsýslubyrðum. Þótt 3. og 6. félagaréttartilskipunin hafi miðað að því að vernda lánardrottna og hluthafa í minni hluta við samruna og skiptingu er talið að nægilegs öryggis verði gætt með nýju ákvæðunum en skerpt hefur verið á ákvæðunum frá frumvarpinu eins og það var lagt fyrir 136. löggjafarþing 2008–2009, einkum vegna tillögu þar að lútandi frá embætti ríkisskattstjóra sem rekur hlutafélagaskrá, sbr. breytingartillögur viðskiptanefndar á þskj. 874 á því þingi sem teknar eru inn í frumvarpið nú með smávægilegum breytingum. Tillaga ríkisskattstjóraembættisins laut nánar tiltekið að því að endurskoðandi skuli gefa yfirlýsingu um að hve miklu leyti samruni kunni að rýra möguleika lánardrottna á fullnustu í hinum einstöku félögum. Í áliti viðskiptanefndar á þskj. 873 kom fram að yfirlýsing endurskoðandans skyldi leggja fram þrátt fyrir samþykki allra hluthafa um að falla frá gerð samrunaskýrslu.
    Gert var ráð fyrir því í fyrra frumvarpi að samþykki allra hluthafa þyrfti til að sleppa mætti viðkomandi skýrslugjöf utanaðkomandi aðila um samrunaáætlun án þess að framangreinda yfirlýsingu þyrfti en með því var talið að ákvæðin drægju helst úr kostnaði hjá litlum félögum, t.d. við samruna innan samstæðu. Má þar nefna tvö systurfélög sem einn og sami hluthafi á. Slíkur samruni getur alloft átt sér stað.
    Þunginn í ákvæðum hlutafélagalöggjafarinnar snýr að innanlandssamruna en í ákvæðum um millilandasamruna er almennt vísað til ákvæðanna um innanlandssamruna. Í ákvæðum um millilandaskiptingu er almennt vísað í ákvæði um innanlandsskiptingu og þau ákvæði vísa jafnvel til ákvæða um innanlandssamruna eftir því sem við á.
    Gert er ráð fyrir að nýju ákvæðin nái til samruna og skiptingar sem ákvörðun verður tekin um eftir gildistöku fyrirhugaðra laga.

Athugasemdir við einstakar greinar frumvarpsins.


Um 1. gr.


    Í greininni er að finna sams konar undanþágu frá skyldu til að láta óháða, sérfróða matsmenn gera skýrslu um samrunaáætlun, m.a. um endurgjald fyrir hluti, og er nú í 133. gr. d í lögum um hlutafélög varðandi millilandasamruna.
    Vegna tilvísunar 133. gr. laga um hlutafélög varðandi skiptingu í 122. gr. sömu laga um samruna þarf ekki að kveða sérstaklega á um framangreinda undanþágu með tilliti til skiptingar.

Um 2.–7. gr.


    Þessar greinar, sem fela í sér tæknilegar breytingar vegna breytinga skv. 1. gr. frumvarpsins, þarfnast ekki skýringar.

Um 8. gr.


    Grein þessi um undanþágu frá því að óháðir, sérfróðir matsmenn geri skýrslu um samrunaáætlun við millilandasamruna verður óþörf eftir fyrirhugaða breytingu á lögunum með frumvarpi þessu, þ.e. vegna tilvísunar í 122. gr. laga um hlutafélög, þar sem eru almenn ákvæði um undanþáguna hvort sem um samruna er að ræða innan lands eða milli landa.

Um 11.–18. gr.


    Greinar þessar geyma tillögur um svipaðar breytingar til einföldunar á lögum um einkahlutafélög og felast í ákvæðum frumvarpsins um breytingar á lögum um hlutafélög.

Um 19. gr.


    Í greininni er tilgreind sú EES-gerð sem innleiða á í lög hér á landi og gert ráð fyrir heimild til staðfestingar á ákvörðun sameiginlegu EES-nefndarinnar varðandi upptöku hennar í EES-samninginn.

Um 20. gr.


    Greinin geymir ákvæði um gildistöku.



Fylgiskjal.

Fjármálaráðuneyti,
fjárlagaskrifstofa:


Umsögn um frumvarp til laga um breytingu á lögum um hlutafélög og lögum
um einkahlutafélög (einföldun reglna við samruna og skiptingu).

    Frumvarp þetta felur í sér innleiðingu á EES-reglum er hafa það að markmiði að einfalda ákvæði núgildandi laga er snúa að samruna og skiptingu hlutafélaga.
    Verði frumvarpið óbreytt að lögum verður ekki séð að það muni hafa í för með sér aukin útgjöld fyrir ríkissjóð.